یوسف مولایی در اظهار کرد وگو با ایسنا با اشاره به ارزیابی شکایت ایران از آمریکا به علت نقض عهدنامه ۱۹۵۵ میان ایران و آمریکا، اظهار کرد: طرح شکایت یا دعوی ایران بر علیه آمریکا به استناد عهدنامه مودت ۱۹۵۵ یک تصمیم سیاسی هست، در حقیقت وقتی دولت ها قصد دارند با یکدیگر دعوای حقوقی دارا باشند چنین تصمیمی در سطح بالا اتخاذ می شود و پس از آن این عزم سیاسی به حقوقدانان جابه جا می شود تا بتوانند این دعوا را در قالب حقوقی مدون کرده و به پیش ببرند در نتیجه چنین تصمیمی حاکمیتی هست.

وی تصریح نمود: این که ایران به چه سبب چنین تصمیمی گرفت، باید از دولتمردان پرسید، بهر صورت اقدام درستی انجام شده هست.

این استاد حقوق بین الملل با تاکید بر این که پی گیری چنین مسئله ای پیشاپیش یک برد محسوب می شود زیرا وجهه و اعتباری را برای ایران ایجاد می کند، اظهار کرد: از سویی وقتی ایران قصد دارد طرح دعوا کند یا باید در چارچوب برجام که ماده حل و فصل اختلافات دارد مبحث را پیگیری کند که در آن جا هم مسیر برای این که ایران دستاوردی بگیرد، بسته هست زیرا در نهایت به شورای امنیت سازمان ملل ختم می شود و آن جا هم آمریکا دست بالاتر را دارد.

مولایی علاوه بر این گفته بود: در نتیجه، ایران یا باید در برابر کارهای آمریکا هیچ کاری نکند ، ضمن این که مسیر حل اختلاف های از طریق برجام هم دستاوردی ندارد و یا این که همین مسیری را که رفته طی کند.

وی افزود: هر دستاوردی امکان دارد با رأی دیوان لاهه حاصل شود، اما ایران مسیری را طی می کند که تنها مسیری هست که در افکار عمومی جهان توان دارد برای کشور ارزش بیاورد و مورد تایید هست.

این حقوقدان در ادامه یادآور گردید: ایران تنها ابزاری که در اختیار دارد عهدنامه مودت ۱۹۵۵ هست که ایران هم به آن بدرستی متوسل می شود زیرا این عهدنامه بندهای مختلفی دارد که ناظر به آزادی تجارت بین دو کشور، آزادی رفت و آمد و رفت و آمد کشتی ها، هواپیما و … هست که با مشی آمریکا این ها مسدود شده هست، اگر چه آمریکایی ها نیز دفاع خودشان را دارند و نمی شود مانع از این گردید که آمریکایی ها نگویند ربطی بین برجام و عهدنامه مودت وجود ندارد.

مولایی علاوه بر این تاکید کرد: ایران در این دادگاه تیم حقوقی قوی دارد، قاضی انگلیسی و فرانسوی و اشخاص مالک اسم دیگری در تیم حقوقی ایران می باشند، اگر ایران موفق شود صلاحیت دیوان را ثابت نماید ، مسئله بعدی صادر کردن فرمان موقت هست که چالش بزرگی هست امید داریم ایران بتواند قضات دادگاه را برای صادر کردن فرمان موقت راضی کند.

این استاد حقوق بین الملل در مورد این مبحث که آیا مدارکی که ایران عرضه می کند دیوان را متقاعد خواهد کرد یا خیر؟ اظهار کرد: در این حوزه کارهای بسیاری باید صورت پذیرد، هماهنگی  کامل بین نهادهای متفاوت حاکمیتی حتی صدا و سیما، رسانه ها، نهادهای مدنی و مردم باید صورت گیرد  .

وی اظهار کرد: آمریکایی ها رسانه های ایران، تریبون مجلس و خبر ها را کاوش و تألیف می کنند تا بتوانند از آنان بر علیه ایران استفاده کنند  و این مبحث ظریفی هست که مدیریت دقیق قصد دارد.

مولایی در ادامه گفته بود: اما اگر قرار هست فرمان موقت صادر شود، ایران دست بالاتر دارد زیرا موقعیتی هست تا افکار عمومی دنیا را راضی کند که ادامه تحریم ها حق حیات ایران را به خطر می اندازد و به لحاظ وجدانی آنان مسئول می باشند و بنابراین این مسئله تا حدی دست اروپایی ها را در پشتیبانی از برجام و بی اثر کردن تحریم ها باز می گذارد که با ایران مشارکت دارا باشند.

این حقوقدان با بیان این که دیوان بازوی اجرایی ندارد تا مقام های آمریکا را محبوس کند لکن رأی و نتیجه را به آنان ابلاغ می کند، اظهار کرد: ایران باید در سطح جهانی دیپلماسی عمومی را فعال کرده تا بتواند از آن بهره برداری کند اما با این حال اگر فرمان موقت صادر شود مشکل اجرایی داریم اما اگر صادر نشود برای ایران یک ناکامی محسوب می گردد و شکایت ایران به طور عادی مورد رسیدگی قرار می گیرد که کش و قوس  و فراز و فرود بسیاری دارد.

وی در مورد تضمین اجرای رأی دیوان نیز یادآور گردید: تضمین اجرا در حقوق بین الملل ربطی به این رأی یا کنوانسیون ندارد، جامعه جهانی به علت این که کشورها دارای حاکمیت مستقل می باشند و هیچ نهادی بالا سر دولت ها نیست، در بحث تضمین اجرا مثل حقوق داخلی عمل نمی کند  و در نهایت آراء دیوان اگر صادر گردید و آمریکا به آن تمکین نکرد، ایران باید به شورای امنیت متوسل شود که در آنجا هم آمریکا حق وتو دارد.

انتهای پیام