شرق درج کرد: اصلاح‌طلبانی که حضور در عرصه قدرت سیاسی را به‌مثابه حیات جریان اصلاحات می‌دانند، امکان دارد در صورت به اجماع‌نرسیدن بر یک‌ نامزد اصلاح‌طلب مثل سال‌های ۹۲ و ۹۶ با یک ‌شخصیت اصولگرای میانه‌رو یا مستقل ائتلاف کنند. این‌ مبحث وقتی با ارزیابی کارکرد فراجناجی سال‌های موخر علی لاریجانی سنجیده می‌شود، این‌ نکته […]

شرق درج کرد: اصلاح‌طلبانی که حضور در عرصه قدرت سیاسی را به‌مثابه حیات جریان اصلاحات می‌دانند، امکان دارد در صورت به اجماع‌نرسیدن بر یک‌ نامزد اصلاح‌طلب مثل سال‌های ۹۲ و ۹۶ با یک ‌شخصیت اصولگرای میانه‌رو یا مستقل ائتلاف کنند.

این‌ مبحث وقتی با ارزیابی کارکرد فراجناجی سال‌های موخر علی لاریجانی سنجیده می‌شود، این‌ نکته را به ذهن می‌رساند که بعید نیست در صورت حضور لاریجانی در عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری هم او تمایل به ائتلاف با اصلاح‌طلبان داشته باشد و هم اصلاح‌طلبان در نبود یک نامزد واحد روی او حساب کنند.

در واقع اگر قرار به مقایسه باشد، علی لاریجانی با رویکردهای اخیرش کمتر از روحانی سال ۹۲ به اصلاح‌طلبان نزدیک نیست و منطقی به‌نظر می‌رسد که در صورت جمع‌شدن همه شرایط اصلاح‌طلبان با او نیز به وحدت یا به تسامح ائتلاف برسند.