انسانها می آیند و می روند و البته گروهی آمدن و رفتنشان در دو تاریخ تولد و مرگ خلاصه می شود ولی گروهی دیگر هر چه از رفتنشان میگذرد باز همچنان حضورشان پررنگ تر خواهد بود. آسمان ایران رفتن چنین انسانهایی را بسیار به خود دیده است. هر کسی هنگام تولد با رسالتی […]
انسانها می آیند و می روند و البته گروهی آمدن و رفتنشان در دو تاریخ تولد و مرگ خلاصه می شود ولی گروهی دیگر هر چه از رفتنشان میگذرد باز همچنان حضورشان پررنگ تر خواهد بود.
آسمان ایران رفتن چنین انسانهایی را بسیار به خود دیده است.
هر کسی هنگام تولد با رسالتی پا به این سرا می گذارد و شور بختانه کم پیش می آید که همه بدانیم برای چه آمده ایم گویا قرارمان یادمان رفته است.
هم اینکه از در وارد می شویم هر آنچه که بوده را به فراموشی می سپاریم و اساسا خود واقعی مان را نیز از یاد می بریم.
در واقع از رسالت واقعی مان منحرف می شویم.
این انحراف تا زمانی ادامه پیدا می کند که نشانه و یا پیغامی پدیدار می گردد و ما را متوجه چرایی بزرگ زندگی می کند.
چه بسا برخی از انسانها پیام آور این وحدت و یکی بودن باشند.
بی شک هر انسانی که دستوراتش را از آن خویشتن واقعی که فنا ناپذیر است بگیرد،نام و یادش تا ابد جاودانه خواهد شد.
اکنون که دو سال از آسمانی شدن سردار دلها می گذرد همچنان دلها غمگین و چشمان گریانند.
حاج قاسم با نشان ایثار پیام آور صلح و عطوفت بوده است
امید است سیاستمداران و اصحاب قدرت،این پیام را دریافت کرده باشند.
Sunday, 6 October , 2024