حسین سلطان محمدی، منتقد سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: سریال «ن خ» تا حدی مخاطب را یاد سریال «پایتخت» می‌انداخت اما قصه در جغرافیا و گویشی دیگر بود. چنین رویکردی که گویش‌ها و زبان‌های متفاوت کشور در سریال‌های طنز اخیرمان بسیار زیاد شده را نباید از زاویه بامزگی دید و نباید بگوییم […]

حسین سلطان محمدی، منتقد سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: سریال «ن خ» تا حدی مخاطب را یاد سریال «پایتخت» می‌انداخت اما قصه در جغرافیا و گویشی دیگر بود. چنین رویکردی که گویش‌ها و زبان‌های متفاوت کشور در سریال‌های طنز اخیرمان بسیار زیاد شده را نباید از زاویه بامزگی دید و نباید بگوییم چون چیزی برای دستاویز شدن نداریم به سمت گویش رفته‌ایم.

سلطان محمدی خاطرنشان کرد: گمان اینکه قرار است در یک سریال لهجه‌ها یا گویش‌ها مورد تمسخر قرار بگیرند اصلا درست نیست و ما باید به این مسأله اینگونه نگاه کنیم که صاحبان گویش‌های مختلف با شنیدن صدایشان و دیده شدنشان توسط رسانه ملی خوشحال می‌شوند. مطمئناً هر قومیتی از دیده شدن در رسانه ملی استقبال می‌کند و برخی مواقع در فضای مجازی ما شاهد حواشی و حرف‌هایی هستیم که به قدری بی اساس هستند که این صحبت‌ها چندان دوام نمی‌آورند.

وی افزود: نکته جالب درباره «ن خ» این است که کارگردان این فیلم سعید آقاخانی خود کرد است و این ذهنیت که فردی کرد زبان به مسخره کردن گویش خود در تلویزیون اقدام کرده تا حد زیادی مضحک است و اتفاقاً وقتی زبان کردی در یک سریال تلویزیونی با گویشی دلنشین برای مردم ایران پخش می‌شود برای مردم کرد زبان اتفاق خوشایندی محسوب می‌شود.

این منتقد در ادامه گفت: فضای دوگانه روستایی و شهری در این سریال به خوبی کنار هم قرار گرفته بود و به گونه‌ای حتی «ن خ» نشان می‌داد که مردم روستایی از لحاظ اخلاقی افراد بهتری هستند و از طرفی ثروتمندان شهری افرادی ابله بودند که به سادگی قابل گول خوردن بودند ولی روستایی‌ها به راحتی وارد معاملات نمی‌شدند. در این فیلم روستایی‌ها به بهترین شکل معرفی شده بودند و افرادی مهمان‌نواز، مهربان و با اخلاقی هستند. در این سریال در نهایت دوگانه شهر و روستا به نفع روستا به پایان می‌رسد.

سلطان محمدی در ادامه اظهار داشت: به این سریال نقدهایی نیز وارد است، از جمله آنها می‌توان به جا نیفتادن گزینه هواپیما اشاره کرد و همچنین کاراکتر سیروس با بازی علی صادقی نیز در این سریال به خوبی جا نگرفته بود در حالیکه در «پایتخت» قرار گرفتن کاراکترها در بین داعش بسیار جاافتاده و منطقی بود. اتفاقاتی که در سریال «ن خ» با هواپیما رخ داد اگر در یک فیلم هالیوودی بود مطمئناً منطقی می‌شد اما در جغرافیای سریال «ن خ» به هیچ وجه آن اتفاقات منطقی نبود.

وی در ادامه گفت: سریال «زوج یا فرد» به عنوان دیگر سریال مطرح تلویزیون در ایام نوروز از الگوی ساده‌ای پیروی می‌کرد و در این سریال کاراکترهایی حضور داشتند که بازیگران با نوع بازی‌شان آن‌ها را مشخص کرده بودند و به نوعی مشخص است که هدایت هاشمی، مهران غفوریان، مرجانه گلچین و یوسف تیموری به همان شکل گویش، شکل حرف زدند و حرکت دست و پا که در دیگر فیلم‌ها از آنها سراغ داریم دیده می‌شدند.

این منتقد در پایان گفت: در «زوج یا فرد» کارگردان و فیلمنامه‌نویس به قدرت بازیگران تکیه کرده و بازیگران نیز قدرتشان نمود بیشتری در سریال دارد و به نوعی فیلمنامه‌نویس و کارگردان از بازیگری عقب مانده بودند.

سلطان محمدی در پایان تأکید کرد: در ایام نوروز با توجه به اینکه موقعیت زمانی یک موقعیت شاد است مطمئناً سریال‌های شاد و مفرح منطقی‌تر به نظر می‌رسند. حتی در ایام ماه رمضان نیز سریال‌ها در فضای منحصر به ماه رمضان هستند و مدتی است ما شاهدیم که این سریال‌های مناسبتی در عین شاد بودن فضیلت‌ها را نیز به تصویر می‌کشند به طور کلی سریال‌های مناسبتی فضای منحصر به زمان پخششان را دارند.