عبدالرضا هاشم زایی در اظهار کرد وگو با ایسنا با اشاره به لزوم تمرکز مجلس شورای اسلامی بر بعد نظارت، گفته بود: اوایل انقلاب شرایط ایجاب می کرد تا قانون گذاری به میزان بالایی صورت پذیرد، اما اگر امروز قانون گذاری پارلمان ایران را با پارلمان های دنیا قیاس کنیم شاهد هستیم که امروز انواع قوانین در پارلمان ما تصویب می گردد که گاها حتی استعداد اجرا ندارد.

وی اظهار کرد: با توجه به نظارت های شورای نگهبان روند قانون گذاری طول می کشد و به شکلی نظر اکثریت مجلس شورای اسلامی نسبت به قوانین کمرنگ می گردد. بنده تصورم این هست که نظارت بر قوانین باید به شکلی باشد که خلاف شرع و خلاف قانون بنیادی نباشد نه این که با اضافه کردن یک واو یا کم کردن آن مدت ها این قانون در بین مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان سرگردان باشد.

وی افزود: اعتقاد بنده بر این هست که مجلس شورای اسلامی دو بعد با اهمیت دارد؛ یک بعد آن قانون گذاری و یک بعد آن نظارت هست. امروز مهمترین وظیفه مجلس شورای اسلامی بعد از ۴۰ سال نظارت هست. چقدر مجلس شورای اسلامی باید قانون تصویب کند و اجرا نشود؟ از طرف دیگر عامل کلیدی اجرا نشدن قوانین تنها دولت ها نیستند، لکن بعضی از قوانین آن قدر سطح کارشناسی ضعیفی دارند که استعداد اجرایی شدن ندارند. با چه مکانیزم و اعتبارات و طرحی این کار شدنی هست؟

با چه مکانیزم و اعتبارات و طرحی این کار شدنی هست؟نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی دنبال کرد: یا در برنامه پنج ساله دیده می گردد که صنعت های باید نوسازی گردد. آیا صنایعی که گاها ۸۰ سال کار کرده اند نوسازی آنان به این سادگی هست؟ اعتقاد بنده بر این هست که مجلس شورای اسلامی باید طرح ها را به صفر برساند و دولت نیز منحصرا در لایحه های کلیدی و ضروری را به مجلس شورای اسلامی بیاورد.

وی اظهار کرد: این که ما روزانه بخواهیم قوانین تصویب کنیم مطمئنا از بعد نظارت جا خواهیم ماند. از نظر من بیشتر نمایندگانی که نوعا با رای مردم به مجلس شورای اسلامی می آیند در بعد اجرایی ضعیف می باشند.

وی اضافه کرد: در تمام کشورهای دنیا نمایندگان مجلس بعد از اکتساب تخصص های مکرر در حوزه های متفاوت و فعالیت و انجام اقدامات اجرایی به پارلمان راه می یابند. ما هم نمایندگانی داریم که سوابق اجرایی خوبی دارند اما بیشتر نمایندگان در ۴۰ سال گذشته بعد نظارتی قوی نداشته اند.

هاشم زایی تاکید کرد: یکی از علل اجرایی نشدن قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی این هست که خود نمایندگان کار اجرایی چندانی انجام نداده اند و در نتیجه قوانینی نیز تصویب می کنند که استعداد اجرایی ندارند. تصویب قوانینی که استعداد اجرایی شدن ندارند زمینه ی قانون گریزی و ترویج آن را فراهم می کند.

وی در انتهاء اظهار کرد: از طرف دیگر بعد نظارت استصوابی و رد صلاحیت هایی که دربردارنده نمایندگان می گردد موجب شده خیلی از کسانی که استعداد اجرایی دارند پا به میدان نگذارند یا به شکلی از قطار مجلس شورای اسلامی در گردنه پیاده گردند. این امر موجب شده امروز ما کم بودن نیروهای اجرایی و کارشناس دارا باشیم.

انتهای پیام