به گزارش خبرنما به نقل از ایسنا، المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک (IOAA) مسابقه ای بین المللی در نجوم و اختر فیزیک هست که در بین محصلین دبیرستانی برگزار می شود. در سال ۱۹۹۶ اولین المپیاد جهانی نجوم (IAO)، بین دو کشور روسیه و سوئد برگزار گردید و بعد از دوازده دوره در سال ۲۰۰۷ این المپیاد با […]
به گزارش خبرنما به نقل از ایسنا، المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک (IOAA) مسابقه ای بین المللی در نجوم و اختر فیزیک هست که در بین محصلین دبیرستانی برگزار می شود. در سال ۱۹۹۶ اولین المپیاد جهانی نجوم (IAO)، بین دو کشور روسیه و سوئد برگزار گردید و بعد از دوازده دوره در سال ۲۰۰۷ این المپیاد با تحولات اساسنامه ای “المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک” در سال ۱۹۹۶ اولین المپیاد جهانی نجوم (IAO)، بین دو کشور روسیه و سوئد برگزار گردید و بعد از دوازده دوره در سال ۲۰۰۷ این المپیاد با تحولات اساسنامه ای “المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک” نام گرفت. ایده المپیاد نجوم و اخترفیزیک توسط نمایندگان تایلند، اندونزی، ایران، چین و لهستان و با الگوبرداری از المپیاد پرسابقه فیزیک مطرح گردید. هدف از این پیشنهاد، ایجاد یک مسابقه سطح بالا در رده دبیرستان و علاوه بر این پیشرفت تعلیم نجوم و اخترفیزیک در کشورهای متفاوت بود. این ایده با موافقت سایر کشورها رو به رو گردید و این مسابقات جدید، المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک نام گرفت و نخستین دوره آن در تایلند و در سال ۲۰۰۷ برگزار گردید. تاحالا دوازده دوره از “المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک” تاحالا دوازده دوره از “المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک” برگزار شده هست.
تیم المپیاد دانش آموزی نجوم ایران نیز در دوازدهمین دوره المپیاد جهانی ۲۰۱۸ نجوم و اخترفیزیک (IOAA) که با حضور ۴۶ تیم از ۳۹ کشور در چین برگزار گردید، موفق به اکتساب ۶ مدال طلا و قرار گرفتن در جایگاه اول المپیاد جهانی نجوم گردید. در جریان برپایی المپیاد جهانی نجوم، تیم “الف” ایران موفق به اکتساب چهار مدال طلا و یک نقره و تیم “ب” در جریان برپایی المپیاد جهانی نجوم، تیم “الف” ایران موفق به اکتساب چهار مدال طلا و یک نقره و تیم “ب” ایران موفق به اکتساب دو مدال طلا و دو نقره گردید. امسال سومین سالی هست که ایران موفق به اکتساب جایگاه اول در المپیاد جهانی دانش آموزی نجوم می شود.
در دوازدهمین دوره، امیرعلی اختراعی، نوید اکبری، هدی پورغلامی و علی یونسی از تیم “الف” موفق به اکتساب مدال طلا گردیدند و علیرضا محمدیان و سید امیر پویامعینی مدال آورندگان طلا از تیم “ب” ، امیرعلی اختراعی، نوید اکبری، هدی پورغلامی و علی یونسی از تیم “الف” موفق به اکتساب مدال طلا گردیدند و علیرضا محمدیان و سید امیر پویامعینی مدال آورندگان طلا از تیم “ب” ایران بودند. هم چنین محمد شجاعیان از تیم “الف” و کیان باختری و محمدصدرا حیدری از تیم “ب ” هم چنین محمد شجاعیان از تیم “الف” و کیان باختری و محمدصدرا حیدری از تیم “ب ” موفق به اکتساب مدال نقره گردیدند. هدی پورغلامی نیز نفر سوم المپیاد جهانی گردید و علاوه بر این در امتحان کاوش هم به صورت مشترک با یک دانش آموز دیگر نفر اول این مسابقات گردید.
آنچه که به دنبال می آید میزگرد اداره علمی و دانشگاهی خبرگزاری دانشجوهای ایران (ایسنا) با ۳ نفر از برترین های فاز کشوری سیزدهمین دوره المپیاد نجوم و اختر فیزیک و افتخارآفرینان دوازدهمین المپیاد جهانی ۲۰۱۸ چین هست. “هدی پورغلامی” دیپلم ریاضی خود را در دبیرستان “فرزانگان یک” “هدی پورغلامی” دیپلم ریاضی خود را در دبیرستان “فرزانگان یک” تهران گرفته و اکنون دانشجوی ترم اول مهندسی دریا دانشگاه صنعتی شریف هست. “علی یونسی” هم در دبیرستان “علامه حلی یک” “علی یونسی” هم در دبیرستان “علامه حلی یک” رشته ریاضی را انتخاب نموده و اکنون دانشجوی ترم اول مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف هست. “امیرپویا معینی” دیگر دارنده طلای جهانی المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک هم در دبیرستان “انرژی اتمی” “امیرپویا معینی” دیگر دارنده طلای جهانی المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک هم در دبیرستان “انرژی اتمی” در رشته ریاضی تحصیل کرده هست و اکنون دانشجوی مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف هست. هر سه این مدال آوران از شهر تهران در این مسابقات شرکت کرده بودند و هر سه می گویند تجربه ای که در طی مدت آمادگی برای اکتساب مدال تصاحب کردند، موجب شده که به کوچ به عنوان یک گزینه جدی برای ادامه مسیر زندگی فکر کنند! تجربه ای که در میزگرد علمی ایسنا زیادتر در مورد اش سخن گفتند.
* روند انتخاب شما برای تیم ملی المپیاد دانش آموزی نجوم به چه شکل بود؟
هدی پورغلامی: نخستین فاز المپیاد یک امتحان تستی هست که اوایل بهمن برگزار می شود که نزدیک به چهار هزار شرکت کننده دارد. از میان شرکت کنندگان ۵۰۰ نفر انتخاب می گردند و در اوایل اردیبهشت یک امتحان تشریحی برگزار می شود. اواخر تیر ماه ۴۰ نفر از میان ۵۰۰ نفر انتخاب می گردند و در یک دوره تابستانه تقریبا دو ماهه که دربردارنده کلاس و امتحان هست، مدال های کشوری مشخص می شود. تقسیم مدال ها به این صورت هست که ۱۰ نفر مدال طلا اکتساب می کنند و بقیه مدال های نقره و برنز. دانش آموزانی که طلا گرفتند از کنکور معاف می گردند و توان دارند هر رشته و دانشگاهی که قصد دارند قبول گردند، علاوه بر این این ده نفر یک سال به مدرسه نمی روند تا برای المپیاد جهانی درس بخوانند.
علی یونسی: هر سال کشور میزبان فاز جهانی پذیرفته هست که هر کشوری که بخواهد، توان دارد دو تیم به این مسابقات اعزام کند. در ایران هم ۱۰ نفری که مدال طلای کشوری آورده اند، طبق نمراتشان در فاز کشوری به دو تیم پنج نفره تقسیم می گردند؛ تیم اول با هزینه دولت و تیم دوم با هزینه خودشان در این مسابقات شرکت می کنند.
* عموماً دانش آموزانی که موفق به اکتساب مدال می گردند، از مدارسی خاص می باشند که ثبت نام در آنان هم هزینه هایی دارد؛ به نظر شما به چه سبب محصلین مدرسه ها عادی در حال حاضر چندان در این رقابت به اندازه محصلین مدرسه ها غیرانتفاعی و سمپاد موفق نمی گردند؟
امیر پویامعینی: بله، مخصوصا در المپیاد نجوم مدال آورها از مدرسه ها غیرانتفاعی یا سمپاد می باشند و علتش هم این هست که مراجع پرسش ها المپیاد نجوم در کتاب های درسی نیست و اگر کسی بخواهد مطالعه کند، باید خودش مراجع را پیدا نماید و بخواند، به همین سبب معلمان مدرسه ها توان ندارند خودشان با کتاب درسی به بچه ها کمک کنند و یک سری مدرسه ها خاص توان دارند این امکان را مهیا کنند.
یونسی: به صورت کلی در شهرستان ها محصلین چندان با المپیاد آشنا نیستند، مدرسه ها باید با فضای المپیاد آشنا باشند که یک سری معافیت ها را به بچه ها بدهند و موضوعات هر المپیادی تخصصی هست و تعداد شرکت کنندگان نجوم به این خاطر کمتر هست که چندان با نجوم آشنایی ندارند. عمدتا افرادی هم که در مراحل کشوری و جهانی مدال می گیرند، از مدرسه ها خاصی می باشند که در آنان از محصلین المپیادی پشتیبانی می شود.
پورغلامی: به عقیده من به این سبب محصلین مدرسه ها خاص در المپیاد موفق ترند که در این مدرسه ها کلاس های مخصوص المپیاد وجود دارد و استادان خوبی هم دارند.
یونسی: سالی که ما چهل نفر وارد دوره تابستان گردیدیم، ۱۵ نفر از محصلین از شهرستان برگزیده شده بودند؛ اما همان ها هم از شهرهای بزرگی مثل اصفهان، مشهد و کرمان آمده بودند که مدارسی داشتند که امکان بهره مندی محصلین از کلاس های المپیاد را برای آنان فراهم کرده بود. در شهرهای کوچک تر بچه ها چندان آشنایی با المپیاد و بخصوص المپیاد نجوم ندارند. برای رسیدن به مراحل بالاتر واقعا احتیاج هست که محصلین معلم دارا باشند. تعداد شرکت کنندگان المپیاد نجوم تقریبا نصف المپیادی مثل المپیاد فیزیک هست و علتش هم این هست که محصلین آشنایی با المپیاد نجوم ندارند.
*شیوه مطالعه شما برای المپیاد و ایجاد سازگاری میان درس ها مدرسه و المپیاد چگونه بود؟
پورغلامی: سال اول دبیرستان المپیاد خیلی با اهمیت نبود و کلاس های مدرسه را می رفتیم. از سال دوم دبیرستان که المپیاد جدی تر گردید، به کلاس های جدا رفتیم و از بعضی از امتحان ها معاف بودیم که نه امتحانش را می دادیم و نه سرکلاس می رفتیم و در آخر هم برایمان در کارنامه غیبت موجه رد می گردید.
یونسی: البته امتحانات پایانی را می دادیم.
معینی: بعضی کلاس ها را نمی رفتیم، ولی امتحان هایش را می دادیم.
**شما در عمل با صرف وقت برای المپیاد قید درس خواندن برای کنکور را در سال های دوم و سوم دبیرستان زدید. چگونه حاضر به انجام چنین ریسکی شدید؟
یونسی: چگونه حاضر به انجام چنین ریسکی شدید؟اگر دانش آموزی فاز دوم المپیاد را قبول نشود و مدال اکتساب نکند، یک سال زمان دارد تا برای کنکور درس بخواند؛ اما شرایط برای دانش آموزانی که مدال نقره و برنز می گیرند، سخت تر هست؛ چون سهمیه دانش آموزانی که نقره و برنز اکتساب می کنند، خیلی غیرقطعی اعمال می شود. من شنیده ام چند سال پیش، بیش از یک ماه از آغاز سال تحصیلی گذشته بوده و این محصلین موفق به اعمال سهمیه های حاصل از مدال خود در کنکور نشده بودند و در نهایت با ملاقات وزیر علوم وقت در یک سمینار توانسته بودند اعمال سهمیه های خود را پیگیری کنند. همه سهمیه ها هنگامی که رده کنکور اعلام می شود، روی رده اعمال شده؛ اما سهمیه دانش آموزانی که نقره و برنز می گیرند، اعمال نمی شود و این داوطلبان با همان رده انتخاب رشته می کنند و به دانشگاه می روند، بعد باید با نامه نگاری هایی با دانشکده مقصد و اعلام حجم برای المپیادی ها، برای تغییر رشته و دانشگاه اقدام کنند.
*در حال حاضر چه رشته تحصیلی ای را مطالعه می کنید و به چه سبب این رشته ها را انتخاب کردید؟
پورغلامی: رشته نجوم که اصلا در دانشگاه وجود ندارد. اگر نجوم وجود داشت، قطعا آن را انتخاب می کردم. من قصد داشتم رشته فیزیک را انتخاب نمایم که تا حدی به نجوم مربوط هست؛ اما انتخاب رشته فیزیک یعنی این که در نهایت یا پژوهشگر می شوم یا استاد دانشگاه و من چندان علاقه ای به استاد دانشگاه بودن یا پژوهشگر شدن ندارم. از سوی دیگر فیزیک بسیار وسیع هست و برای موفق شدن در آن احتیاج هست که بخش بسیاری از زندگی را صرف کنیم تا به احتمال زیاد در سنین بالا به موفقیت دست پیدا نماییم. من به بقیه مهندسی ها علاقه ای نداشتم و از میان رشته ها مهندسی دریا را برگزیدم.
معینی: من رشته مهندسی کامپیوتر را برگزیدم و به احتمال زیاد در آینده با رشته فیزیک و به صورت دو رشته ای بخوانم.
یونسی: ابتدا تصمیم من این بود که فیزیک بخوانم، به مهندسی کامپیوتر هم علاقه مند بودم؛ چون در دبیرستان کدزنی هم تاحدودی یاد گرفته بودیم، ولی در نهایت مهندسی کامپیوتر را برگزیدم و شاید در آینده با رشته فیزیک به صورت دو رشته ای بخوانم، درواقع این مجال را به خودم دادم که با رشته کامپیوتر در دانشگاه آشنا شوم و بعدتر اگر احتیاج بود، تغییر رشته دهم یا رشته فیزیک را همزمان بخوانم. نگرانی مطلوب نبودن وضعیت بازار کار رشته فیزیک نسبت به مهندسی کامپیوتر از سوی خانواده وجود داشت، ولی برای من چندان با اهمیت نبود؛ چون این را در نظرمی گرفتم که اگر در ایران هم شرایط کاری مطلوب نباشد، از دانشگاه های خارج از کشور پذیرش می گیرم. من می دانستم که اگر رشته فیزیک را انتخاب نمایم، بعد از دوره لیسانس قطعا باید از کشور خارج شوم؛ چون این جا نه ابزارها آزمایشگاهی شایسته ای وجود دارد و نه شرایط شغلی مطلوب هست.
به خارج شدن از ایران پیش از دریافت مدرک کارشناسی می اندیشم
*آیا به فکر ادامه تحصیل در مقطع ها بالاتر در کشورهای بیگانه هستید؟
یونسی:
معینی: بله حتی به این که پیش از لیسانس گرفتن هم از ایران بروم، می اندیشم.
پور غلامی: من هم همینطور؛ اگر بتوانم، دوست دارم پیش از گرفتن مدرک کارشناسی از ایران بروم.
*دلیل علاقه شما به ادامه تحصیل در خارج از کشور چیست؟
پورغلامی: سبب من به رشته ای که در دانشگاه می خوانم، مربوط هست؛ چون صنعت کشتی سازی در ایران وجود ندارد مگر در حوزه های نظامی که اصلا علاقه ای به آنان ندارم. تا جایی که تحقیق کرده ام، دانشجوهای بسیاری این رشته را انتخاب نمی کنند؛ چون صنعت کشتی سازی خیلی وسیع نیست و اگر کسی بتواند رشته مهندسی دریا را در کشوری بخواند که صنعت کشتی سازی قدرتمندی دارد مثل نروژ و کانادا ،آسان تر توان دارد در این حوزه مشغول به کار شود.
معینی: مهمترین سبب من برای ادامه تحصیل در خارج از کشور این هست که در آن جا امکان پیشرفت بیشتری دارم و بعد می بینم این جا نه فقط از کسانی که موفقیت علمی داشتند، حمایتی نمی شود، لکن رفتارهای بدی با آنان می شود، در نتیجه به گفته یکی از دوستانم با حالت قهر از کشور خارج می گردند.
پنج نفر دوم تیم باید به شخصه هزینه نمایند که ایران قهرمان جهان شود
*این رفتارهای دلخور کننده که می گویید چه بوده هست؟
معینی: ما یک سال در باشگاه دانش پژوهان جوان برای المپیاد جهانی کوشش کردیم و در طی این یک سال هر هفته دست کم یک مبحث برای جروبحث و درگیری با عاملان باشگاه وجود داشت.
یونسی: ما یک سال در باشگاه زندگی کردیم، در مورد کثیفی خوابگاه و نبودن ابزارها رفاهی مثل بوفه که موجب می گردید ما حتی برای تهیه یک بطری آب مسافت طولانی را تا یک مغازه طی کنیم و علاوه بر این مسائل دیگر مشکلاتی داشتیم. از سوی دیگر دولت فقط هزینه پنج نفر اول المپیاد را برای شرکت در فاز جهانی می دهد و پنج نفر دوم باید هزینه تقریبا بسیاری برای شرکت در المپیاد جهانی و هزینه های مربوط به بلیت و گرفتن ویزای کشور میزبان را پرداخت کنند. این هزینه تقریبا بسیاری که پنج نفر دوم برای اکتساب افتخار برای ایران باید صرف کنند، در مقابل هزینه هایی که آموزش وپرورش دارد، ناچیز هست. اگر پنج نفر دوم نمی توانستند این هزینه را پرداخت کنند، ما فقط چهار طلا می گرفتیم و روسیه قهرمان جهان می گردید. یعنی بچه ها خودشان باید به شخصه هزینه نمایند که ایران قهرمان جهان شود. وقتی هم که برگشتیم یک تبریک از وزیر آموزش و پرورش که مربوط ترین فرد با این مسابقات هست، دریافت نکردیم. هیچ پاداش ای از هیچ سمتی دریافت نکردیم؛ ولی تبریک آسان ترین تشویقی بود که می توانستند بیان کنند. اما اگر یک رشته ورزشی برنز مسابقات غرب قاره آسیا را اکتساب کند، هم کلی پوشش رسانه ای دارد و هم کلی تبریک به آنان گفته می شود. سال کنونی چون دستاوردی که ایران اکتساب کرد، خوب ترین نتیجه تاریخ المپیادها بوده، مورد توجه واقع گردید؛ ولی ایران سال قبل سوم جهان گردید و چندان انعکاس رسانه ای نداشت. این ها درگیری هایی هست که ما ۱۰ نفر دارنده مدال طلا طی یک سال داشتیم. البته سال کنونی نیز ما زمانی وارد کشور گردیدیم که تیم پرسپولیس نایب قهرمان قاره آسیا شده بود؛ اگر این تیم قهرمان می گردید کلا ما رو فراموش می کردند.
پورغلامی: من چند وقت پیش صفحه مجازی یکی از دوستان بیگانه ام که در مسابقات جهانی با او آشنا گردیدم را نگاه می کردم، تیم این ها فقط یک مدال برنز را در مسابقات اکتساب کرده بودند، ولی برای این ها در کشورشان یک بخش خبری از آماده سازی تیم ها و کار با تلسکوپ درست کرده بودند. من بعدتر فکر کردم که ای کاش یک گزارش از مسیری که ما پیمودیم تا این مدال را اکتساب کنیم، تهیه می گردید. از روند آماده سازی یک رشته ورزشی برای مسابقات کلی فیلم وجود دارد و عملکردشان پوشش رسانه ای پیدا می کند، اما برای مسابقات علمی چنین نیست.
یونسی: ما در آن جا یک دوست یونانی داشتیم که در نهایت دیپلم افتخار اکتساب کرد، یعنی حتی موفق به اکتساب مدال برنز هم نشده بود؛ اما عالی ترین مقام کشورشان از او تقدیر کرده بود و با اوعکس انداخته بود؛ کلا این برخوردهایی که این جا می شود و کم بودن ابزارها و سنگ اندازی هایی که در مسیر موفقیت کسانی که فعالیت علمی می کنند، می شود، موجب شده که دانشجوهای نه برای بهره مندی از ابزارها زیادتر، لکن در عمل برای گریز از شرایطی که در کشور برایشان پدید آمده، خارج گردند.
موقعیت های شغلی و ابزارها خوب تر سبب تصمیم فرهیختگان برای ادامه تحصیل در کشورهای بیگانه
*به جز کم بودن ابزارها و برخوردهایی که اظهار کردید، مورد ها دیگری هم برای تصمیم و عزمتان جهت رفتن از کشور وجود دارد؟
معینی: همین علل محکمی هست؛ بجز این ها، بحث بازار کار خوب تر هم مطرح هست. در خارج از کشور موقعیت های شغلی بهتری میتوان یافت و میتوان پیشرفت بیشتری داشت.
یونسی: بخصوص در رشته های علوم پایه، وضعیت در خارج از کشور خوب تر هست و اگر بخواهیم در آینده در رشته فیزیک کار کنیم، تنها چاره برای این که کار پیدا نماییم، این هست که کوچ کنیم؛ البته منظورم از کار یک مرجع درآمد نیست؛ لکن فضایی هست که بتوانیم از دانسته هایمان استفاده نماییم و کاری را پیش ببریم. این چیزی هست که در کشورهای دیگر امکان دارد؛ البته در ایران میتوان از رشته کامپیوتر اکتساب درآمد کرد، اما تنها همین پول درآوردن هست، نمی شود کار تحقیقاتی علمی انجام داد.
بعضی از استادان باشگاه دانش پژوهان مدت های طولانی حقوق نمی گرفتند
**درباره چالش ها و مشکلاتی که در مسیر اکتساب مدال طلای جهانی و مشکلاتی که در باشگاه دانش پژوهان جوان داشتید، زیادتر توضیح دهید.
معینی: مهمترین مشکل، کم بودن مراجع مالی باشگاه بود. من به جرات توان دارم بگویم که هیچ کلاسی نداشتیم که تا آخر ادامه پیدا کرده باشد. هیچ کلاسی نداشتیم که استاد آن ثابت سر کلاس حاضر گردیده باشد، همه کلاس ها را نصفه و نیمه رها می کردند. استادها به سبب مسائل مالی قهر می کردند و معلمان مدام تغییر می کردند.
پور غلامی: بله به طور مثال استادانی وجود داشتند که دو سه سال بود، حقوق نگرفته بودند.
یونسی: بسیار پیش می آمد که کلاس هایی قرار بوده تا شب برگزار شود، اما هیچ کدام تشکیل نمی گردید. حتی موردی وجود داشت که قصد داشتیم کاوش برویم و با وسایل رفتیم باشگاه دانش پژوهان و اتوبوس هم آمد و به علت این که نتوانسته بودند مجوز دریافت کنند، این کاوش با مشکل رو به رو شده بود.
معینی: یکی از بچه های تیم ما از یزد می آمد و قرار بود از شهرش با قطار به تهران بیاید تا در یکی از کلاس ها شرکت کند، وی شب حرکت کرده بود و وقتی صبح دست یافته بود، به وی عنوان کرده بودند کلاس کنسل شده هست! و او وادار شده بود به محض رسیدن به مقصد، به یزد برگردد.
پور غلامی: علی رغم همین مشکلاتی که داشتیم، اما مسئولین الان این نتیجه های اکتساب شده را حاصل کارکرد خود می دانند و گمان می کنند خودشان کارکرد مثبتی داشته اند که این نتیجه های اکتساب شده هست. بعد از کسب “کاپ رصد” در مسابقات جهانی، یکی از مسئولین اظهار می کرد این نتیجه به علت تعداد بالای رصدهایی هست که برده شدید! درصورتی که من بجز سه “رصد” بعد از کسب “کاپ رصد” در مسابقات جهانی، یکی از مسئولین اظهار می کرد این نتیجه به علت تعداد بالای رصدهایی هست که برده شدید! درصورتی که من بجز سه “رصد”ی که با باشگاه دانش پژوهان جوان رفتم، با هزینه خودم و با خانواده برای کاوش می رفتم.
یونسی: تعداد رصدی که ما با برنامه باشگاه دانش پژوهان جوان رفتیم، کمتر از نرمال بود و باید دست کم هشت رصد در برنامه های ما لحاظ می گردید. ما بعد از اینکه مدال گرفتیم، اظهار می کردیم که مسئولین الان گمان می کنند این نتیجه به معنای این هست که همه چیز سر جای خودش بوده و همگی عملکردشان درست بوده هست، ولی حقیقت این هست که عملکردشان درست نبود!
معینی: ما بعد از اینکه مدال گرفتیم، اظهار می کردیم که مسئولین الان گمان می کنند این نتیجه به معنای این هست که همه چیز سر جای خودش بوده و همگی عملکردشان درست بوده هست، ولی حقیقت این هست که عملکردشان درست نبود!مسئولان حتی مهره هایی هم که درست چیده شده بودند را تغییر دادند، به طور مثال کادر علمی المپیاد نجوم در حال تغییر هست.
*خانم پورغلامی، اظهار کردید که خیلی از رصدها را خودتان انجام می دادید و می دانیم کاوش کردن فعالیت پر هزینه ای هست؛ هزینه های این فعالیت را چگونه مدیریت می کردید؟
پور غلامی: خودم تلسکوپ تهیه کردم، البته الان نرخ همان تلسکوپ سه برابر شده هست، پیدا کردن مکان رصدی هم یکی از چالش هاست که طبق معمول کاروانسراهای اطراف تهران انتخاب ما بود و علاوه بر این که باید کاروانسرای امنی پیدا می کردم، هزینه یک شب اقامت در آن جا را هم خودم می دادم، اما الان شاهد هستیم که بیان می کنند این نتیجه های حاصل کارکرد خوب مسئولین هست!
یونسی: الان وضعیت مالی ما معمولی هست و من هم تلسکوپ ندارم و کاوش شخصی هم نرفتم. هر رصدی که بوده از جانب مدرسه یا باشگاه دانش پژوهان بود که البته بیشتر قدرت رصدی را در همان رصدهای مدرسه اکتساب کردیم. البته در دوره تابستانه هم این رصدها برگزار می گردید، اما رصدهای دوره تیم چندان کمک نکرد. البته الزامی وجود ندارد؛ یعنی این طور نیست که اگر کسی نتوانست تلسکوپ تهیه کند، توان ندارد در المپیاد موفق شود.
زمان آماده سازی برای فاز جهانی در ایران طولانی هست
*طبیعتاً شما در چین با محصلین کشورهای دیگر هم برخوردهایی داشتید؛ از روند آماده سازی آنان برای چنین رقابتی اطلاع دارید؟
پورغلامی: کشورهای اندکی می باشند که مثل ما المپیاد کشوری دارند و برای جهانی انتخاب می گردند؛ یکسری کشورهای آسیایی مثل اندونزی و هند این طور می باشند.
یونسی: البته همه امتحان المپیاد دارند، ولی بعضی از کشورهایی که اهمیت بیشتری برای المپیاد قائل می باشند، یک سری مدرسه ها خاص برای کسانی که به شرکت در المپیاد علاقه مندند، ایجاد نموده اند؛ این مدارس امتحان ورودی دارند و به علاقه مندان در این مدرسه ها تعلیم داده می شود. یعنی امکان دارد در چنین کشورهایی فاز کشوری وجود نداشته باشد.
پورغلامی: بیشتر محصلین اروپایی که حضور داشتند، چنین بود که پنج نفر اول را انتخاب می نمایند و برای یک یا دو ماه برایشان کلاس آموزشی می گذارند.
یونسی: کشورهای مدعی مثل روسیه یا چین یا رومانی آماده سازی های جدی دارند. در آمریکا هم دانشگاه MIT به مدت یک ماه کمپ آموزشی برای داوطلبان برگزار می نماید. در ایران از وقتی که طلای کشوری مشخص می شود، تا زمان برپایی المپیاد جهانی یک سال فاصله وجود دارد که زمان بسیاری هست و این زمان را کشورهای دیگر نمی گذارند. این یک سال موجب می شود که اتفاقا ما از المپیاد دور شویم.
پورغلامی: نخستین کلاس آموزشی ما سه ماه بعد از زمانی بود که طلا گرفتیم، کلا در طول سه ماه هیچ کلاسی نبود.
یونسی: از آن جایی که محصلین مدال طلای المپیاد را اکتساب کرده اند و از کنکور معاف شده اند، در این مدت دغدغه خاصی ندارند و یک جورهایی به آسیب محصلین هست. اگر مدت آماده سازی، دو ماهه و باکیفیتی مثل کمپ های کشورهای دیگر باشد، خیلی خوب تر می باشد. البته نمی شود مدال های کشوری را نزدیک به برپایی مسابقات جهانی اهدا کرد، زیرا اگر دانش آموزی مدال نقره یا برنز بگیرد، مجال کمتری برای درس خواندن برای کنکور دارد.
آموزش وپرورش از باشگاه دانش پژوهان جوان پشتیبانی نماید
*چه انتظاراتی از تعلیم وپرورش، وزارت علوم و باشگاه دانش پژوهان جوان دارید؟
یونسی: از وزارت آموزش و پرورش توقع داریم که از باشگاه دانش پژوهان جوان پشتیبانی نماید، چون در نهایت این باشگاه مسئول آماده سازی محصلین برای المپیادهاست و پشتیبانی های مادی و معنوی موجب می شود کیفیت برپایی المپیاد خوب تر شود و بچه ها کمتر اذیت گردند. انتظار دیگری که داریم این هست که پشتیبانی از المپیاد و به صورت کلی فرهیختگان زیادتر شود به شکلی که معرفی المپیاد در سطح کشور درست صورت پذیرد. الان چندین برنامه تلویزیونی در مورد کنکور داریم، اما یک برنامه در مورد المپیادهای علمی نداریم! آموزش و پرورش توان دارد در شهرستان ها یک مدرسه را به عنوان مرکز المپیاد معرفی کند که محصلین شهرستانی بتوانند از ابزارها بهتری برای شرکت در المپیاد بهره مند باشند.
پورغلامی: عموم مردم درباره نجوم اطلاعات بسیاری ندارند و بعضی آن را با طالع بینی یکسان می دانند! ایران در نجوم در طول تاریخ خیلی موفق بوده و هر دانشمند ایرانی منجم هم بوده هست، ولی خب الان دید علمی شایسته ای نسبت به آن وجود ندارد! الان آموزش و پرورش توان دارد یک درس مختص نجوم در کتاب های درسی بگنجاند.
یونسی: انتظار دیگری که داریم، این هست که دست کم وقتی قهرمان جهان می گردیم، تبریکی بفرستند؛ چون تشویق المپیادی ها موجب ترویج علم نجوم می شود. شرکت در المپیاد علمی درواقع آغاز یک مسیر علمی هست، اگر شما المپیادی ها را تشویق کنید، موجب می شود که حضور در این مسیر علمی ترویج شود، وقتی فقط از ورزش و سینما و این مسائل خاص پشتیبانی می کنید، موجب می شود نقش علم کمتر شود.
معینی:
سهمیه محصلین المپیادی با کوشش حاصله، وزارت علوم توان دارد مشکل اعمال سهمیه آنان را حل نماید
یونسی: کلیدی ترین کاری که وزارت علوم توان دارد انجام دهد، حل مشکل سهمیه المپیادی هاست. این که سهمیه المپیادی ها قانون مشخص ندارد به المپیادی ها بسیار فشار وارد می کند، من با دوستانم که مدال های نقره و برنز اکتساب کرده بودند، گفت وگو کردم. این فشاری که به آنان وارد می شود پیامد خیلی بدی دارد؛ از تاثیر بر مسائل شخصی تا خارج شدن از روند علمی و دلسرد شدن از علم در دانشگاه. اگر کسی که مدال می آورد، بداند که قرار هست درصدی سهمیه برای وی اعمال شود، خیالش راحت شده و موجب دلگرمی وی می شود.
پورغلامی: سهمیه دانش آموزانی که نقره و برنز المپیاد را اکتساب کرده اند، سهمیه ای هست که خود اشخاص با کوشش به دست آورده اند، سهمیه ای نیست که به ارث دست یافته باشد و بنظرم این باید ارزشمندتر باشد.
یونسی: یکی از استدلال ها برای این نحوه اعمال سهمیه المپیادی ها این هست که بیان می کنند “دانش آموزانی که المپیاد نجومی می باشند و قصد دارند به صورت مثال رشته کامپیوتر را بخوانند، این رشته ای که انتخاب نموده اند با نجوم مربوط نیست”. یکی از استدلال ها برای این نحوه اعمال سهمیه المپیادی ها این هست که بیان می کنند “دانش آموزانی که المپیاد نجومی می باشند و قصد دارند به صورت مثال رشته کامپیوتر را بخوانند، این رشته ای که انتخاب نموده اند با نجوم مربوط نیست”.
معینی: این سخن عجیبی هست! خب سهمیه های دیگری که خیلی دقیق روی رده داوطلبان کنکور اعمال می شود، چه ربطی به کامپیوتر دارد؟! کسی که مدال نقره یا برنز دارد، فردی هست که کوشش کرده و مطمئن باشید چنین فردی در دانشگاه هم به کوشش کردن خود ادامه می دهد و این را یکبار ثابت کرده، اما کسی که با سهمیه های دیگر وارد دانشگاه می شود تلاشگر بودن خود را هیچ گاه اثبات نکرده هست و با یک رده بالا به مدد سهمیه توان دارد در یک دانشگاه و رشته خوب تحصیل کند. الان که ما دانشجو شده ایم، شاید کار چندانی از عهده آموزش و پرورش برنیاید، اما وزارت علوم خیلی توان دارد به ما کمک کند، به طور مثال ما می خواهیم دو رشته ای در دانشگاه درس بخوانیم، اگر شرایط این تحصیل همزمان را برای کسانی که مدال جهانی دارند راحت تر کنند خیلی خوب هست.
پورغلامی: وزارت علوم توان دارد در مورد اقدامات دانشگاهی در سال یا معافیت تحصیلی هم کمک کند. سال کنونی مسابقات جهانی اواسط آبان ماه برگزار شد و ما سه هفته از کلاس هایمان زدیم؛ یک هفته مشغول آماده سازی بودیم و دو هفته هم در کشور میزبان برای مسابقات به سر می بردیم، وقتی برگشتیم هفته بعد آن دو امتحان میان ترم داشتیم که شرکت در مسابقات روی امتحانات میان ترممان تاثیر گذاشت و نمره امتحانات میان ترم هم روی معدل مؤثر هست و معدل هم تقریبا در همه جا با اهمیت هست.
یونسی: البته یک سری از استادها خیلی مشارکت می کردند.
معینی: : ولی پشتیبانی ساختاریافته ای وجود ندارد.
یونسی: همه ی ما دانشگاه صنعتی شریف درس مطالعه می کنیم و این سازگاری کار دشواری نیست.
*به جز معافیت از کنکور چه امتیازاتی دربردارنده شما می شود؟
معینی: تسهیلاتی که بنیاد ملی فرهیختگان در نظر گرفته، خیلی کم هست و اینکه کسانی که سال گذشته مدال برنز گرفتند و به آنان اعلام گردیده بوده که قرار هست از این تسهیلات استفاده کنند، سال کنونی به آنان اعلام گردیده که دارندگان مدال برنز دربردارنده تسهیلات نمی گردند؛ یعنی آنان با این پیش فرض آمده بودند که مشمول تسهیلات بنیاد ملی فرهیختگان می گردند، اما پس از این که مدال را اکتساب کردند و یک سال هم از اکتساب آن گذشته، به آنان اعلام گردیده که تسهیلاتی به آنان تعلق نمی گیرد.
یونسی: سربازی پسرها به پروژه مبدل می شود. وام خرید مسکن برای کسانی که ازدواج نموده اند هم وجود دارد، البته یک سری وام ها به فعالیت های پژوهشی ای که مورد تایید بنیاد ملی فرهیختگان باشد هم تعلق می گیرد.
* ایده ای برای آشنایی مردم با نجوم دارید؟
پورغلامی: یک ماهیانه جزئی هم وجود دارد که ما هنوز نگرفتیم که البته به تداوم این اصطلاحا نخبگی بستگی دارد.
* آیا عضو انجمن نجوم هستید؟
یونسی، پورغلامی و معینی: رییس کمیته ما خیلی کوشش کرده بودند که در یک برنامه پربیننده زمانی برای آشنایی مردم با نجوم دارا باشند که البته مسئولین برنامه اعتنا نکردند و برایشان با اهمیت نبود.
پورغلامی: خیر، اما قصد داریم در راستای ترویج نجوم فعالیت هایی دارا باشیم.
یونسی: البته فعالیت ها در جهت ترویج نجوم سالی یک بار و در برج میلاد هست و یک ماراتن مسیه که یک شب در سال هست. مجموعه مجله نجوم و آوااستار که ما تا حدی با آنان آشنایی داریم هم وضعیت اقتصادی چندان جالبی ندارند، یعنی قدرت آنان در حد انتشار یک مجله هست یا برپایی ماراتن رصدی و تورهای محدود که اقدامات نجومی نیستند.
پورغلامی: شاید در ایران تنها جایی که کار نجومی حقیقی انجام می شود، پژوهشگاه دانش های اساسی هست.
یونسی: البته آن هم در راستای ترویج نیست. مستلزم فعالیت در راستای ترویج نجوم مهیا بودن شرایط هست که ما بتوانیم کمک کنیم به جلو بردن فعالیت ها. وقتی کسانی که در مجله نجوم و جاهای دیگر کار می کنند، کارشان به بن بست خورده و بیش تر از این توان ندارند کار کنند، مشکلشان نبود اشخاص کاردان نیست، مشکلشان این هست که فضایی برای کار کردن این اشخاص نیست؛ یعنی از لحاظ نیروی انسانی مشکلی وجود ندارد. اگر احتیاج به اشخاص جدید باشد، ما قطعا کمک می کنیم. ما بسیار خرسند می گردیم که بتوانیم قدمی در این راستا برداریم. اگر خانواده مادری یا پدری من برای یک شهرستان می باشند، توان دارم به آن شهرستان بروم و کمک کنم. پس از این که من مدال جهانی گرفتم، در شاهرود که اقوام مادری من زندگی می کنند، خبر دریافت مدال را شنیدند.
پورغلامی: من قصد دارم اگر بتوانم رابطه ای با مسئولین شاهرود ایجاد کنم، در راستای ترویج نجوم و آشنایی بچه ها با المپیاد نجوم فعالیتی دارا باشم. این که مردم با نجوم آشنا نیستند، موجب می شود تمایل به صرف هزینه برای آن نداشته باشند.
*در انجمن نجوم دانشگاه فعالیتی دارید؟
معینی: به طور مثال یکی از استادان ما که همدانی بود، اظهار می کرد با شهرداری همدان یک سال بحث کرده که یک ساعت نجومی بسازند و در میدان شهر قرار دهند، اما هنوز بعد از گذشت حدود چهار سال همچنان پاسخی نگرفته هست؛ یعنی ما اگر بخواهیم در جایی کاری کنیم، چون کسی با نجوم آشنا نیست و آن را نمی شناسد، تمایلی هم به صرف هزینه برای آن ندارد.
یونسی: انجمن نجوم دانشگاه تازه آغاز به کار کرده هست.
پورغلامی: ما دانشجوهای ترم یک هستیم و چون هم درگیر مسابقات جهانی و هم امتحانات میان ترم بودیم، تازه دانشگاه برای ما آغاز شده هست. ما در کاروانسراها که برای کاوش می رفتیم، به مهمان های مقیم کاروانسرا اجرام سماوی را نشان می دادیم و بسیار از تماشای آنان استقبال می کردند.
یونسی: یعنی اگر مردم با نجوم آشنا گردند، بسیار استقبال می کنند؛ اما متاسفانه ای راهی برای آشنایی مردم با آنان وجود ندارد. اگر بخواهید نجوم را ترویج دهید، امکان دارد که احتیاج به ابزارها بسیاری داشته باشید؛ یعنی باید تلسکوپی وجود داشته باشد که قدرت کاوش بالایی داشته باشد یا پژوهشکده ای باشد که پروسه ای زمانبر می باشد. رییس کمیته ما اظهار می کرد “اگر شما رشته های دیگری مثل کامپیوتر را انتخاب کردید، اگر بخواهید پروژه ای انجام دهید، چون قدرت و علاقه شما به سمت نجوم هست، اهتمام می کنید به موضوعات نجومی آن مبحث زیادتر بپردازید” اما اگر در سطح دانش آموزی بچه ها به المپیاد نجوم علاقه مند گردند، خیلی فوری توان دارند به نتیجه برسند و مدال جهانی را به دست آورند و خود علم نجوم جذاب هست.
در مورد تلسکوپ های”گمشده”
*امکانات رصدی باشگاه دانش پژوهان جوان در چه سطحی بود؟
پورغلامی: رییس کمیته ما اظهار می کرد “اگر شما رشته های دیگری مثل کامپیوتر را انتخاب کردید، اگر بخواهید پروژه ای انجام دهید، چون قدرت و علاقه شما به سمت نجوم هست، اهتمام می کنید به موضوعات نجومی آن مبحث زیادتر بپردازید” و حقیقت هم این هست که در یک پروژه نجومی مثل ساخت یک تلسکوپ بین المللی تعداد اندکی فیزیکدان متخصص در نجوم دارد و تعداد بسیاری مهندس دارد و این مهندسان، مهندسانی می باشند که لازم هست در حوزه نجوم سیطره دارا باشند؛ یعنی بچه ها هر رشته ای را انتخاب نمایند در نهایت اگر علاقه در نجوم برایشان ایجاد شده باشد، توان دارند به پیشرفت و ترویج آن کمک کنند. سال ۲۰۰۹ مسابقات جهانی نجوم در ایران برگزار گردید، آن زمان ۴۰ تلسکوپ خریداری شده بود، بیان می کنند از این ۴۰ تلسکوپ، ۳۰ تلسکوپ به نقاط متفاوت کشور و مدرسه ها شهرها و روستاهای دیگر فرستاده شده هست.
یونسی: آن زمان باشگاه دانش پژوهان از منطقه سردار جنگل تهران به جردن جابه جایی پیدا کرده و کارها از حالت دفتری به الکترونیکی تغییر پیدا کرده بود که در این پروسه قسمتی از سندهای و مدارک گم گردیدند و الان معلوم نیست که ۳۰ تلسکوپ خریداری شده به شکلی دقیق کجا می باشند! این در حالی هست که فقط ۱۰ تلسکوپ برای ما مانده بود.
پورغلامی: از این ۱۰ تلسکوپ باقی مانده، دو تلسکوپ از رده خارج شده بودند و دو تلسکوپ جدید جایگزین شان گردید. در کل دوره تابستانه ۱۰ تلسکوپ برای استفاده چهل و خرده ای دانش آموز وجود داشت و در رصدها چهل نفر باید از این ۱۰ تلسکوپ در دو شب استفاده می کردند و این موجب اتلاف وقت می گردید، بخصوص برای محصلین شهرستانی؛ چون آنان به سبب کم بودن ابزارها کمتر با تلسکوپ کار کرده بودند و در رصدها هم به اندازه بچه های دیگر به آنان زمان می رسید.
یونسی: کاوش یک مهارت هست و باید زمان بسیاری تمرین کنید تا مهارت آن را اکتساب کنید. به صورت کلی ابزارها باشگاه دانش پژوهان جوان خیلی کم هست. بجز واقعه ی کم بودن تلسکوپ در المپیاد نجوم، سال کنونی المپیاد جهانی زیست در ایران برگزار گردید و قاعدتا چون ایران میزبان بود، محصلین ایرانی باید از آمادگی خوبی بهره مند بودند، اما اعضای تیم ایران وادار گردیدند لامل های یک بار استفاده را بعد از استفاده بشورند و از آنان چندبار استفاده کنند، چون لامل به اندازه کافی نداشتند.
* در المپیاد کامپیوتر نیز که سال قبل در ایران برگزار گردید، به تعداد شرکت کننده ها و نزدیک به ۲۰۰ کامپیوتر خریداری شده بود، اما حتی یکی از این کامپیوترها به باشگاه دانش پژوهان جوان نرسید و بچه های المپیاد کامپیوتری سال کنونی باید از کامپیوترهای قدیمی استفاده می کردند.
معینی: *درباره بخش های متفاوت المپیاد جهانی توضیح دهید. مسابقات جهانی در سه بخش تئوری، تحلیل و کاوش برگزار می شود. ۱۵۰ امتحان کلا ۶۰۰ نمره هست که ۳۰۰ نمره آن تئوری اختر فیزیک هست.
پورغلامی: ۱۵۰ نمره تحلیل داده ها و نمودارها هست و ۱۵۰ نمره هم کاوش کردن هست.
یونسی: در بخش تحلیل داده از آسمان داده می گیرند و داوطلبان باید با تئوری آنان را تحلیل نمایند.
پورغلامی: البته پرسش ها بخش تئوری به شکلی نیست که بتوان با حفظیات به آنان جواب داد، در همه آن ها باید از دانش فیزیک و ریاضی استفاده شود و از مکانیک سیارات و ستاره ها استفاده نماییم… البته کاوش اندکی پرسش ها حفظی مثل نام ستاره ها و .
معینی:
یونسی: اعمال مدال ها به این شکل هست که میانگین سه نفر اول را محاسبه می کنند و این را ۱۰۰ درصد در نظر می گیرند؛ کسانی که ۹۰ درصد و بالاتر این نمره را اکتساب کرده باشند طلا می گیرند؛ کسانی که ۷۸ تا ۹۰ درصد این نمره را گرفته باشند مدال نقره اکتساب می کنند و ۶۵ تا ۷۸ درصد آنان برنز می گیرند.
* مسابقات جهانی سال کنونی چند نفر شرکت کننده داشته هست؟
یونسی: ۴۲ داوطلبانی که نمره آن ها ۵۰ تا ۶۵ درصد میانگین سه نفر اول باشد، دیپلم افتخار اکتساب می کنند.
پور غلامی: ۴۲ کشور و نزدیک ۵۰ تیم.
*این که در المپیاد جهانی مقام اول را اکتساب کردید برخورد استادان و دانشجوهای با شما چگونه بود؟
یونسی: نزدیک ۲۵۰ نفر شرکت کننده.
پور غلامی: من روز اول از کلاس ریاضی برکنار شدم (باخنده) رفتم، آب خوردم و وقتی بازگشتم استاد اظهار کرد “برو بیرون”.
بچه ها تحت پشتیبانی روانشناختی قرار نداشتند
*در دانشگاه صنعتی شریف خیلی عادی هست! ما یک کلاس تخصصی کامپیوتر داریم که از ۳۵ نفر دانشجوی کلاس، ۲۶ نفر مدال طلای المپیاد دارند و بقیه هم رده های خیلی خوب کنکور دارند. آیا شما تحت پشتیبانی روانشناختی قرار داشتید؟
یونسی: من روز اول از کلاس ریاضی برکنار شدم (باخنده) رفتم، آب خوردم و وقتی بازگشتم استاد اظهار کرد “برو بیرون”. *به فشار بسیاری که روی محصلین مدال آور نقره و برنز کشوری بود و شرایط دشواری که باید برای آماده سازی خود در کنکور متحمل می گردیدند، اشاره کردید.
معینی: آیا شما تحت پشتیبانی روانشناختی قرار داشتید؟ نه اصلا.
یونسی: خیلی رخدادهای بدی برای محصلین در دوره اکتساب مدال های کشوری می افتد. درگیری های بسیاری داشتیم. هفته منتهی به امتحان جهانی، دعواهای مفصلی در باشگاه داشتیم و بعضی از بچه های المپیادی آسیب های جدی نگاه کردند. محصلین شهرستانی المپیادی یک سال را در خوابگاه می گذرانند.
*این درگیری ها و استرس هایی که به آن اشاره کردید، در چه خصوص بوده هست؟
پورغلامی: ممکن هست در طول یک سال فقط یک دختر شهرستانی دارنده مدال طلا حضور داشته باشد و او وادار هست کل یک سال را در خوابگاه تنها زندگی کند و این خیلی سخت هست. پسرها هم که در خوابگاه می باشند، علی رغم این که تعدادشان زیادتر هست اما وضعشان چندان خوب نیست و بقیه هم چون یک سال رها می گردند، امکان دارد مسیرهای مختلفی را طی کنند که چندان خوب نباشد.
معینی: ما جمعه برای شرکت در مسابقات جهانی پرواز داشتیم، ویزای ما پنج شنبه صبح آمد. دوشنبه و سه شنبه همان هفته قرار بود به کاوش برویم و یکشنبه اعلام نمودند که کاوش کنسل هست.
یونسی: برای ویزا خیلی استرس داشتیم. کاوش آخری که قرار بود ببرند، برای آشنایی ما با تلسکوپ هایی بود که در مسابقات جهانی مورد استفاده قرار می گرفت و ما تا آن موقع با آنان روبه رو نشده بودیم. من پنج شنبه صبح با ماشین جلوی در سفارت در انتظار ایستاده بودم که ویزاها را بگیرم و با سرعت به بانک برسانم تا بتوانم ارز مسافرتی بگیرم.
پورغلامی: به چه سبب که یک نفر مسئول گرفتن ویزا و ارز مسافرتی نبود و خودمان همه این کارها را انجام دادیم. ما هفته منتهی به اعزام می رفتیم با بانک های متفاوت گفت وگو می کردیم که اگر امکان دارد، به ما بدون نوبت ارز مسافرتی بدهند و تعداد بسیاری از بانک ها اظهار می کردند که نه، ما نوبت را از قبل دادیم و توان نداریم تغییر ایجاد کنیم. روز پیش از گرفتن ویزاها قرار بود برویم باشگاه، امتحان شبیه ساز جهانی را بدهیم؛ ولی گفتند ویزاها آمده و وادار گردیدیم به بانک برویم.
یونسی: قرار بود دعوتنامه ای از چین برایمان بفرستند که به ما ویزا دهند، ولی گفتند دعوتنامه نیامده و باید ویزای معمولی دریافت کنیم.
پورغلامی: برای ویزای معمولی از ما تمکن مالی قصد داشتند و ما در دو روز باید ۴۰ میلیون تومان جور می کردیم که اگر قصد داشتیم ویزای عادی دریافت کنیم، مشکلی به وجود نیاید.
* خانم پورغلامی لطفا در مورد تجربه خودتان از شرکت در المپیاد بگویید و این که به چه سبب تعداد دخترها به نسبت پسرها در المپیادهای علمی کم هست؟
پور غلامی: این جا خیلی اعصابمان خرد گردید و با ناراحتی رفتیم. ولی آن جا خیلی خوب بود (با خنده). دخترها در مدرسه ما علاقه مند بودند، ولی اعتماد به نفس این که اگر قدم در این مسیر بگذارند موفق می گردند را نداشتند؛ یعنی این باور را اشخاص اندکی داشتند. مسئله دوم هم این هست که استادان المپیاد عمدتا آقا می باشند و بنابر قانون آموزش و پرورش نباید در مدرسه ها دخترانه دبیر آقا دارا باشیم؛ البته خیلی از مدرسه ها یواشکی دبیر آقا می آورند.
اما روی هم رفته، زیادتر داشتن اعتماد به نفس برای موفقیت در المپیاد با اهمیت هست.
*واکنش خانواده هایتان دربرابر مسائل و مشکلاتی که در طی این مسیر داشتید، چه بود؟
یونسی: بنابراین دخترها ترجیح می دهند در کنکور شرکت کنند. ما در کل مدرسه، ۷۰ نفر المپیادی داشتیم؛ ولی زیادتر برای این المپیاد را انتخاب می کردند که درس های کنکورشان نظیر زیست شناسی، ریاضی و فیزیک قوی شود.
اظهار کرد و گوها از خبرنگار ایسنا: یگانه کربلایی
انتهای پیام
Friday, 8 November , 2024