بیژن میرباقری، کارگردان سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: برای یافتن دلیل رواج ساخت فیلم‌های کمدی و اجتماعی و قرار گرفتن سینمای کشور در این مسیر که ژانری غیر از این دو ژانر نداشته باشیم و انتخاب مردم تنها محدود به این دو گونه سینمایی شود باید به سراغ سفارش‌دهنده سینما برویم، یعنی باید ببینیم چه کسی به سینما سفارش تولید اثر می‌دهد.

میرباقری خاطرنشان کرد: سینمای ایران به لحاظ ساختار وجودی‌اش امکان گنجایش چند ژانر را ندارد و مختصات اجتماعی ما را نمی‌توان با دیگر کشورها مقایسه و ارزیابی کرد چراکه در مختصات اجتماعی ما گونه‌های مختلف در سینما شکل نمی‌گیرد.

وی افزود: سال‌های گذشته سینمایی با عنوان سینمای دفاع مقدس به ژانرهای سینمایی ما اضافه شد اما باز هم این ژانر بیش از هر چیز شکل و شمایل یک ژانر اجتماعی را دارد. در همه جای دنیا درباره جنگ فیلم‌های بسیاری ساخته شده که نمی‌توان آن فیلم‌ها را در ژانری مخصوص آن کشور گنجاند. مثلا در سینمای چین، آمریکا و آلمان فیلم‌های جنگی ساخته می‌شود و همه این فیلم‌ها در ژانر جنگی قرار می‌گیرند.

این کارگردان در ادامه اظهار داشت: در جامعه مرفه آمریکایی ساخت فیلم‌های تفریحی مثل فیلم‌های ترسناک به دلیل وجود زمینه‌های لازم برای پرداختن به این گونه سینمایی منطقی و امکانپذیر است و طبیعی است که مردم این کشور برای دیدن فیلم‌های ترسناک به سینما بروند. ژانر باید در بستر اجتماع تعریف شود و مردم جامعه با توجه به شرایط ژانرهای رایج در سینمای کشورشان را مشخص می‌کنند.

کارگردان فیلم سینمایی «دوزخ، برزخ، بهشت» گفت: شرایط اقتصادی نیز در این بین تأیین‌کننده است. اگر از لحاظ اقتصادی امنیت به وجود آید مطمئناً سرمایه‌گذارها به سراغ اینگونه آثار می‌روند اما در حال حاضر این امنیت در سینمای ما وجود ندارد، چرا که نه مردم از آثاری در ژانرهای متفاوت حمایت می‌کنند و نه وضعیت اقتصادی برای ساخت اینگونه آثار مساعد است. اما از طرفی این وضعیت در شبکه نمایش خانگی از نظر استقبال مخاطبان مساعدتر به نظر می‌رسد و ما می‌بینیم در شبکه نمایش خانگی سریال‌های ترسناک ساخته می‌شود.

میرباقری در ادامه تأکید کرد: خط قرمزها برای تولید آثار سینمایی چندان مشخص نیستند. معمولاً فیلمی ساخته می‌شود و بعد خط قرمزها را تأیین می‌کنند، پس بنابراین نمی‌توان این محدودیت‌ها را چندان تأثیرگذار دانست اما مطمئناً مسائلی وجود دارد که در جامعه مذهبی امکان ورود به آنها وجود ندارد و این مسأله را پیش از اینکه فیلمسازها به سراغش بروند می‌دانند و از آن اطلاع دارند. مخاطبان سینمای ایران امروز انتظار ساخت فیلمی در ژانرهایی مثل ژانر ترسناک و… ندارند.