پیرو آتش سوزی ۳ تیرماه باغات نیدوله بخش زاگرس می نویسیماز ناامیدی مردمی که خون دل خوردند که دسترنج عمرشان درهمین سال های آتی  داشت به بار می نشست و اما اقبال بد آنرا مهمان سفره شان نکرد؛ گویا قسمتشان نبود که بتوانند باآرامش خاطر شاهدثمره تلاشهایشان باشند.و اما باز می نویسم، با قلم اسف بار می نویسم از بی تدبیری مسئولی  که بخود اجازه نداد صندلی تخم طلای خود را به قصدجویاشدن  از وضعیت مراجعه کنندگانی که پشت در ریاست هستند رها کنداز اهالی مردم آبادی نیدوله که غرق پیشامد تلخ آتش سوزی باغاتشان بودند آگاه شدیم که چند روز پیش به یکی از ادارات مرتبط مراجعه کرده بلکم بشود با همکاری این دستگاه در حد توان مساعدتی بوجود آید و شراکت خیری شود.از گله مندی آنان، از نارضایتی آنان شنیدم که ساعت ها پشت در انتظار چشم به راه بوده اند و بی هیچ نتیجه، و ورودی که به دیدار ختم نشد دست از پا درازتر از آن اداره خروج کرده اند.حتی شاید فقط یک ابراز همدردی دوستانه از یک هم ولایتی هم زبان حس انگیزیشی را در وجود آنان بیدار می کرد و آیا انتقال این حس گران تمام میشد؟هزینه گزاف به دنبال داشت؟! اما نه اینطور نشد!! هیچ حرکت مثبتی، حتی دلگرمیِ کلامی هم دیده نشد!
عقربه ساعت یک دور بیهوده چرخید گویا رئیس محترم امر نموده بودند که یک ساعت دیگر آنان اجازه ورود را دارندساعتِ دیگر در بی حوصلگی بدون هیچ بازخوردی برای تنی چند از مردمانی که بالغ بر۴۰کیلومتر از مبدا (محل زندگیشان) تا مقصدشان اختلاف داشتند نیز گذشتساعت سوم هم در حال گذر بود وانتظار پشت انتظار گویا رئیس محترم به دلخواه انتخاب می کرد که چه کسی را چه موقع ببیند! آخر می دانید درِ اتاق مدیر خاصیت تراوایی انتخابی دارد؛ یعنی نفوذپذیری انتخابی؛ کسان خاص با الگوی های خودشان که با آنجا همخوانی دارند قابل ورودنداین هم فضیلت برتریست (البته از نظر خودشان)آقای مسئول محترم مردم دار، عقربه ساعت از سه دور چرخش هم عبور کرد اما شما هنوز رخصت ورود را صادر نکرده اید! نکند برای ورود نیاز به تماس و میانجی بالادستیان است؟ آیا فلاکت و بدبختی ما دهقانان خود دلیل اعتبار و راه نفوذی برای ما نیست؟آقای مسئول محترم تعدادی ارباب رجوع در پشت در فقط منتظر اجازه ورود شماهستندبا هزار زحمت خود را به آنجا رسانده بلکه برای ابراز همدردی از سوی دستگاهی مرتبط و حال باید با موج بی اهمیتی شما مواجهه شوند؟کدام مسئول است که برای انجام وظیفه اش مختار است که انتخاب کند چه کسی را دیدار کند یا نه؟بر تخت ریاست تکیه  داده اید که با بزرگی و وقار همراه و همیار مردم باشیدمسئولین مسئولند و وظیفه دارند، وظیفه دارند که امور مربوطه را حل و فصل کنند حال فرقی نمی کند رجوع کننده روستانشین باشد یا از کادر کارمندان یا هر شخص شخیص دیگری!شما با بی تدبیری ها و ارزش قائل نبودنتان برای ما  الگوی جامعه می باشیدحال می گویم آیا رضایت دارید الگوی ما جوان ها اینگونه باشد؟ اگر شما متعلق به مردم هستید با جویا شدن احوال آنان باید وظیفه خود را انجام می دادید نه که  با دوره ی بی پاسخی طولانی به آنان توهین کنید.لطفا متعلق و برای مردم باشید چرا که خود نیز می دانید برای بودن در کنار مردم به این منصب گمارده شده اید.